آدرس وبلاگ اصلی ام ....

سلام بزرگواران 
شرمنده که مدتی است بروز نشدم .
مدتی بود که فرصتم بیشتر بود و فعال بودم در جلسات لاله پژوهی .
خب این وبلاگ را راه انداختم .
اکنون هم فرصت خیلی محدود شده و هم متاسفانه به دلیل تداخل لاله پژوهی با 

کلاس هایم خیلی کم می روم .
حرف آخر : این وبلاگ کمتر بروز می شود .
اگر تمایل دارید مطالب حقیر را دنبال کنید به وبلاگ اصلی ام مراچعه کنید.
http://mohebbejavan.mihanblog.com/

زندگی خوشگل

عملیات والفجر مقدماتی . بابا شهید شد .
تو عملیات بعدی پسرش شهید شد .
تو عملیات بعدی ، اون یکی پسرش شهید شد.

به خانومه گفتن ، نظرت چیه حاج خانوم ؟
گفت : آقا امام حسین ، روز عاشورا ، همه خانواده شو برای اسلام داد .
همه مون فدای امام حسین بشیم .

حاج خانوم رفت مکه ، خودش هم شهید شد . تو کشتار حاجی ها .(سال 66)

قشنگه ؟
بابا شهید ، بچه شهید . این بچه شهید . مامان شهید .
زندگی بعضی ها چقدر قشنگ میشه!!!
چقدر بوی امام حسین میده .

راوی : حاج حسین یکتا

ابراهیم هادی

--------------------------------------------------------------------
این عکس خیلی با دل من بازی کرد .
با دل شما چی ؟ خدا وکیلی دلت تکون نخورد ...
یه کمی بشین و بهش نگاه کن .

حتی می تونی باهاش صحبت کنی .مگه نه اینکه شهید زنده است. درد دل کن .
اگه هیچی نخواستی بگی فقط بشین چند دقیقه بهش نگاه کن و بعدش برو.

سالگرد حاج عبدالله ضابط

ببخشید مدتی نشد بروز کنیم .
فقط همین را آمدم بگم و برم.

29 بهمن ، سالگرد عروج ملکوتی حاج عبدالله ضابط بود .
یادش گرامی .
شادی روحش صلوات ...

مادر شهید...

عملیات شروع شده بود .
گردان به میدان مین خنثی نشده رسید.
وقت کم بود .
فرمانده داوطلب خواست .
پیرمرد وارد میدان شد .
نفر دوم پس از انفجار ، سریع وارد شد .
نفر سوم هم پشت دومی وارد شد .
نفر چهارم و پنجم هم همینطور .
با انفجار پنجم ، معبر کاملا باز شده بود .
آخر عملیات ، خبر شهادت پدر و چهار فرزندش 
را به زن ، تنها بازمانده خانواده دادند.

شهید حسین علم الهدی

شهید تا روح ما رو تغذیه نکنه دست از سر ما بر نمی داره،

شهید اون وجودی است که چون از قید خود گذشت تبدیل به یک شاهد دائمی شد،

شهید به مثابه یه شیشه عطریست که درش رو باز کردن، چی میشه؟ تمام بخار میشه می پیچه،
همه جا رو معطر میکنه و لذا که تو وقتی میای اینجا و از اینجا برمی‌گردی دیگه آدم سابق نیستی .
چون همه‌ی وجود تورو، دل و جان تو رو در برگرفته، برای اینه که اونجا دیگه بر میگرده انسان ولی میبینید
یه جور دیگه شده، برگشتیم  و برگشتیم، از خیلی چیزا برگشتیم، آی شهدا بهتون قول میدیم،

حسین جان، حسین علم الهدی، قربون تو برم که وقتی تو رو پیدا کردن استخونات خورد شده بود
طوری بود که دیگه شناخته نمیشدی، تک تک این قبرایی که میبینید اینا بدناشون شناخته نمیشد،
شهید قدوسی اونجا هستش که با خون خودش وضو کرد بعد شهید شد...

روایتگری استاد شهید حاج عبدالله ضابط

مکان : هویژه

نسال الله منازل الشهدا

وضوت باطله

- کار چرا خوابیده ؟! چی شده ؟
- ابوالفضل نیست . رفته پای منبع آب داره وضو می گیره.
- مگه ساعت چنده ؟
- یه ربع به دوازده .
همه راه می افتیم به سمت مسجد روستا ، پایین تپه .

***
یک شیره آب بیشتر نیست و همه منتظرند .
یکی گفت: می خوای با همین یه لیوان برات وضو بگیرم ؟!
 هنوز جواب نداده ام که صدای ابوالفضل بلند می شود .

- وضوت باطله ! ... چون برا خدا نیست !

پ.ن :
کاری که برای دل من و تو و دیگری باشد ، برای خدا نیست . 
یاد شهید همت بخیر ... برای خدا کار کنید ... همه وجودتان برای خدا باشد.
راستی این خاطره بالا مال زمان جنگ نبود .
بلکه گوشه ای بود از یکی از اردوهای جهادی دانشجویان .

ضمنا اگه یه دفعه برا خدا کار کردید منو هم دعا کنید.

نسال الله منازل الشهدا

یکی از دوستان رهبر انقلاب به ملأ اعلی پیوست .

گاهی اوقات ، خدا یکی رو که خیلی دوست داره .
کاری می کنه که تشییع جنازه ش با یک اتفاق بزرگ هم زمان بشه .
شهید برونسی ، همزمان با شهادت حضرت زهرا پیدا میشه .
بسیاری از شهدای گمنام ..
و حالا ...
آنهایی که کمی با دنیای اخلاق و عرفان آشنایی داشته باشند ،
حتما اسم ایشان را شنیده اند .
آیت الله آقا مجتبی تهرانی امروز به ملکوت اعلی پیوست.
تشییع جنازه ایشان همزمان با اربعین حسینی در تهران برگزار می شود.
ضمنا نماز بر پیکر ایشان به وسیله امام خامنه ای اقامه خواهد شد.

لاله پژوهی این هفته

لاله پژوهی این هفته
به روایت برادر حیدری

دوشنبه 91/10/11
خ دانشگاه -نبش گلستان 4
حسینیه قرآن و عترت
گروه تفحص سیره شهدا

نسال الله منازل الشهدا

کربلا

نمی شد گفت: "عملیات نزدیک است، بمانید."
گفتیم: "هر کس می تواند چهار-پنج ماه بماند، بیاید اسم بنویسد."
خیلی ها نمی توانستند، می خواستند بروند.
رفت پشت میکروفون، گفت: "من فقط یه جمله بگم، هر کی اینجا می مونه، اگه
توی کربلا هم بود، می موند."
گریه شان قطع نمی شد.سرشان را گذاشته بودند روی خاک، بلند بلند گریه می کردند.
آمدند اسم نوشتند؛ همه.